Van geen lid tot secretaris van de band
In februari1979 werd mijn dochter Ilse geboren. In de eerste dagen na zo’n bevalling is het druk en velen feliciteren je met de nieuwe wereld burgeres. Wat schetste mijn verbazing, Henk Hellendoorn, de voorzitter van de brassband aan de telefoon. Ik dacht nog hij wil me zeker feliciteren met de geboorte van Ilse. Maar nee, hij vroeg mij of ik geen secretaris wilde worden van de band. Ik gaf aan, dat ik helemaal geen lid was op dat moment. Alhoewel ik wel plannen had om weer te gaan spelen, De week erop was het dan zover dat ik weer mee ben gaan doen. Op dat moment werd ik ook als de nieuwe secretaris van de club geïntroduceerd. Plotseling was er toen er toch wel enige consternatie binnen de band. Het bleek namelijk dat er op de algemene ledenvergadering voor Cor Ramkema in de plaats al min of meer een nieuwe secretaris was aangesteld. Lid Piet mantel gaf aan: maar dat kan toch maar niet zo buiten de leden om geregeld worden. Daar was ik het mee eens. Toen ik met Bert Mulder, de reeds aangestelde secretaris, ging overleggen hoe hij hierin stond, bleek al vrij snel, dat hij wel notulist wilde zijn, maar eigenlijk geen secretaris. Daarna hebben we verder voor deze taakverdeling gekozen en is alles prima verlopen.
Nadien hebben Jan Holtrop en ik gevoelsmatig een pact gesloten om de band meer en meer te kunnen professionaliseren. Ik was er van overtuigd, dat een goed inside-outside team van cruciaal belang was voor een goed functionerende vereniging. Jan droeg ideeën aan en ik probeerde er handen en voeten aan te geven richting de band. Vele jaren heeft dit tandem naar mijn gevoel goed gefunctioneerd. Een mooie tijd beleefd samen.